15 Temmuz 2011 Cuma

Hey ben, Bana bak!

Hey ben, Bana bak!

Sevgili kendim,
Sana bu yazıyı üzüntülerimi ve hayal kırıklıklarımı anlatmak ve bir nebze de olsa sitem etmek için yazıyorum. Bana ne yaptığını anlamanı ve kendine çeki düzen vermeni acilen rica ediyorum senden.
Şu haline bir bak. Nedensiz yere üzülüyorsun kimi zaman, hayatının bir anlamı kalmadığından bahsediyorsun. Bu anlamı sihirli bir değneğin mi gelip vermesini bekliyorsun acaba? Ne kadar zamandır sadece nefes almak, yemek yemek, internete girmek ve diğer ihtiyaçlar arasında dönüp duruyorsun. Hep bugünü yaşıyorsun. Haydi eğlensen bir şey de demeyeceğim fakat için sürekli sıkılmakta. Bir anlam veremediğin duygular boğazını sıkıp duruyor.
Eski yazılarına baktım az önce. Neler yazmışsın neler. Ne amaçların varmış aslında. Üşenmişsin ama hep. Ertelemişsin. Onca zamandan elinde kalan sadece o yazılar, okuduğun kitaplar ve bir kaç internet sitesinde yazdığın yazı..
Ne kazanmışsın. Hiç!
Ne kazanmayı bekliyordun. Artık hatırlamıyorsundur bile. Ne yapmak istediklerini yapabiliyorsun ne de gerçekleştirecek isteğin kaldı.
Kendine gel diyeceğim ama bundan da şüpheliyim. Bu yazıyı yazdıktan sonra biliyorum ki mutfağa gideceksin ve bir sigara yakıp kollarını balkonun kenarındaki taşa koyup başını koluna yaslayacaksın. Ve yapmak istediklerini düşüneceksin.
Hepsi bu. Düşünmeyle olsaydı şimdi dünyada kaç milyon insan zengin ve başarılı olurdu öyle değil mi?
Boşa yazıyormuşum gibi geliyor. Sabırlıyım aslında bilirsin. Fakat sen yine de sabrımı zorlama.
Bir kulağından girip öbüründen  çıkmasın sözlerim. 
Aslında sen hep böyleydin. Hayaller kurar ve gerçekleştireceğin günü beklerdin. Hayatında isteyip de elde ettiğin ne oldu bana söyle?
Ben hatırlamıyorum. Üniversite okudun. Fakat ortalama bir bölümde. Odan bile şu an istediğin gibi değil..
Hayatın hiç değil.. Sürüyle sınava girip çıkıyorsun fakat daha çok iyi hazırlandığın bir sınava tanık olmadım.
Düzeltmek senin elinde fakat sen bunu önemsemiyorsun bile. Bu isteksizliğinin sebebini sen de benim gibi anlamakta zorluk çekiyorsun. Şu an burada kendine sitem etmek yerine belki başka şeyler de yapabilirsin fakat bu daha kolay geliyor değil mi.

Başkasından duyduğunda seni sinirlendiren bu sözler aslında gerçek. Kendi kendine kabul edebiliyorsun fakat başka biri söylediğinde tam da burcun gibi kızgın bir boğaya dönüşüyorsun...
Boşa yazdım değil mi...Lütfen öyle olmasın..
Öyle ama...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder