Bugün birileri beni okudu..:)
İki kişi de olsa böyle bir heyecan bastı. Mutlu oldum fazlasıyla..
Şimdi bu yazıdan önce "Sarıkız ve Peynir" başlıklı uzun bir yazı var. Hikayesini anlatayım.
Kuzenim Almanya'da yaşıyor. Kardeşim de bir süre için orada. Dün onlarla internet üzerinden sohbet ediyorduk. Bana hikaye yazmam gerektiğini söylediler.
Önce kitap yazmam gerektiğini söylerken sohbet ilerledikçe çocuklara yönelik yazmam gerektiğine karar verdiler. Hem beni fazla zorlamayacaktı da...:)
İlk başlarda hiç niyetim yoktu fakat öyle bir motive ettiler ki akşam kendimi bu hikayeyi yazarken buluverdim.
Küçük yaştakilere hitap ediyor aslında. Fakat söylemeliyim ki yazarken çok eğlendim.
Kendi kendime güldüm. Hatta çocuk gibi heyecanlandım bile. İlk hikayem çocuk hikayesi oldu işte. Devamı gelir mi bilmiyorum. Şimdilik yazımımı geliştirmem gerektiğini düşünüyorum. Olay örgüleri biraz hafif kalabiliyor. Zaten çok yaratıcı bir hikaye de olmadı.
Sadece kahramanlarımı çok sevdim.
Dün balkonda sigara içiyorduk annemle. İki tane karıncanın deli gibi sağa sola yürüdüğünü gördük. Hemen içeriye koştum ve ekmek kırıntılarını kaptığım gibi karıncaların önüne koydum. Birisi pek umursamadı. Diğeri ise bir baktık kendinden kaç kat büyük bir kırıntıyı kaptı götürüyor..Biraz kırıntıyı küçülttük. Aldı gitti.
Evet... Çocuk hikayesi yazmalıyım :) Büyüyene kadar..:P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder